Vlak voordat ik naar Colombia vertrok, had ik een korte afspraak in het ziekenhuis. ‘’Vergeet niet om extra goed op je glucosewaarden te letten! En zorg ervoor dat mensen met wie je reist weten dat je diabetes hebt. Door het warme weer kunnen je bloedsuikers veel sneller dalen en dat kan leiden tot gevaarlijke situaties.’’ Ik had al best veel gelezen over Colombia, de temperaturen daar en de voorbereidingen die ik zou moeten treffen. Maar door alle waarschuwingen en de vertrekdatum die steeds dichterbij kwam, begon ik best een beetje zenuwachtig te worden. In Nederland wist ik inmiddels een beetje wat ik kon verwachten, maar dit was de eerste verre reis sinds mijn diagnose.
En hoewel mijn bloedsuikers op sommige momenten wat meer schommelden, is het toch gelukt om tijdens deze twee maanden werken en reizen op een gemiddelde van 80% ‘in range’ uit te komen. Zo heb ik dat aangepakt.
1. Bewuste keuzes maken
Over het algemeen vind ik het persoonlijk belangrijker om (redelijk) stabiele bloedsuikers te hebben en me fit te voelen, dan vaak een pizza of een suikerrijk dessert te eten waar ik een paar minuten van geniet. Als ik er een keer écht zin in had, koos ik er bewust voor en probeerde ik even een momentje te nemen om de situatie goed te analyseren voordat ik mijn insuline toediende, in plaats van snel maar wat te doen.
2. Gezonde, plantaardige maaltijden eten
Vanwege het lekkere eten en de relatief lage prijzen in restaurants, zijn we vaak uit eten geweest. Dat maakte het lastiger om het precieze aantal koolhydraten in een maaltijd in te schatten dan wanneer ik het zelf zou klaarmaken.
Toch is dit aardig goedgekomen door te kiezen voor plantaardige maaltijden met veel groente en 'langzame' koolhydraten. Soms kon ik alleen kiezen uit gefrituurde opties, maar dan bestelde ik er in ieder geval een salade bij. Na het toedienen van mijn insuline begon ik eerst met het eten van de groente, daarna met de rest (groente is vaak koolhydraatarm, en door daarmee te beginnen geef je de insuline iets meer de tijd om 'aan het werk' te gaan en voorkom je een glucosepiek).
3. Alcohol- en suikervrij drinken
Hoewel fruitsapjes en frisdrank best lekker kunnen zijn, zorgen deze ook voor een snelle stijging van mijn bloedsuikers. Alcohol zorgt daarentegen juist voor snelle dalingen. Allebei niet heel fijn. Ik koos daarom op terrasjes meestal voor water, bruiswater, cola zero, thee of suikervrije Hatsu ice tea (dat verkopen ze in Colombia bijna overal).
4. Vaker mijn glucosewaarden controleren
In de grote Colombiaanse steden wordt het afgeraden om met je telefoon in je hand rond te lopen vanwege de kans op diefstal, maar dit heb ik toch af en toe gedaan om mijn bloedsuikers wat vaker te kunnen controleren. Na het scannen van mijn Freestyle Libre sensor stopte ik ‘m weer veilig terug in een tasje onder mijn shirt. Mijn powerbank nam ik ook overal mee naartoe.
5. Veel wandelen
Om zoveel mogelijk van de omgeving te kunnen zien heb ik heel veel gewandeld en mooie hikeroutes gelopen. Dat heeft enorm geholpen. Als ik toch hoger uitkwam na mijn lunch wat verkeerd in te hebben geschat, kon ik mijn bloedsuikers weer omlaag lopen. Daardoor hoefde ik heel weinig bij te spuiten.
6. Op tijd avondeten
Veel mensen gaan, als ze in een warm land zijn, pas rond een uur of 8/9 avondeten. Ik behoor niet tot die mensen. Omdat ik tijdens het grootste deel van de reis ook moest werken en het al vroeg licht werd (rond 6 uur 's ochtends) ging ik redelijk op tijd naar bed. Het avondeten aten we meestal tussen 5 en 7 uur, zodat ik daarna nog genoeg tijd had om een correctie te doen. 's Nachts word ik liever niet wakker van een alarm dat mij vertelt om Dextro te eten of bij te spuiten, en op deze manier kon ik dat meestal voorkomen.
Misschien lees je dit en denk je: 'jeetje, wat moet zij een een saaie reis hebben gehad'. Maar ik heb er juist enorm van genoten! Ik heb veel meer plezier als ik me fit voel en genoeg energie heb om veel te zien en ondernemen. Verder heb ik af en toe ook echt wel een ijsje of pizza gegeten. Het hoeft allemaal niet perfect.
Dit is de manier waarop ik aanpak, maar jij hoeft het zeker niet op dezelfde manier te doen. Doe wat voor jou werkt!
Ga jij anders om met je diabetes als je in het buitenland bent? Of doe je ongeveer hetzelfde als thuis?
コメント